Η "αναζήτηση της ευτυχίας και το πρόβλημά της επί του πλανήτου μας" είναι το θέμα που απασχολεί τον Ν.Γ.Πεντζίκη στο "Μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης". Έργο ωριμότητάς του το "Μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης" είναι μια ατέλευτη περιπλάνηση σε ένα πολυδαίδαλο και αχανές υλικό. Ακατάσχετος και απεριόριστος, ένας λόγος που παρασύρει σε μιαν αίσθηση ελευθερίας, μιαν ηδονική "ευφορική αίσθηση της ζωής", ο λόγος του Πεντζίκη εξετάζεται στο ανα χείρας βιβλίο σε συνάρτηση με τη δυναμική της επιθυμίας, ως ματαίωσης και συνθήκης της πτώσης, της αδιάκοπης περιπλάνησης στα πράγματα του κόσμου κατ΄αρχάς, αλλά και συνθήκης για την έναρξη των διαδικασιών του συμβολικού και του φαντασιακού όπου συγκροτείται το νόημα αυτού του κειμένου.

Παράλληλα, το "Μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης" εξετάζεται ως ένα μυθιστόρημα για τη γραφή, η οποία αποκαλύπτεται στη θηλυκή εκδοχή της, ως δυνατότητα μετασχηματισμών, μεταμορφώσεων εκδήλωσης των πολλαπλών όψεων της ύπαρξης, αλλά και ως δυνατότητα συναίρεσης και συνδιαλλαγής ακόμη και των αντιτιθέμενων όψεων της ύπαρξης στην ενοποιητική αντίληψη ότι "όλα είναι ένα". Οι ιδιαιτερότητες, άλλωστε, της γραφής του μυθιστορήματος, η υποκατάσταση του κυκλικού χρόνου στη γραμμική εξέλιξη, ή η διαχείριση των αντιθέσεων ως ρυθμική εναλλαγή, αποτελώντας μορφές για την ανάπτυξη της αφήγησης είναι και εναλλακτικές θεωρήσεις της πραγματικότητας όπου η γραφή αποκαλύπτεται ως δυνατότητα αντιστοίχισης με τον κόσμο που αναλαμβάνει μια "παρα-μυθητική", παρηγορική λειτουργία έναντι της πραγματικότητας.