...Από το πρώτο μισό του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα η ζωή μου κύλησε μέσα σε μια πολυσήμαντη ιστορική περίοδο για τη χώρα μας έπειτα από τη Μικρασιατική καταστροφή και τα τρομερά επακόλουθα για τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, την προσφυγιά ενός εκατομμυρίου και πλέον Ελλήνων στη μητέρα πατρίδα. Εθνικός διχασμός, δικτατορίες, δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, ελληνο-ιταλικός πόλεμος, κατοχή της Ελλάδας από τους Γερμανο-Ιταλούς, εθνική αντίσταση, εμφύλιος πόλεμος, δικτατορία των συνταγματαρχών και, τέλος, αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974 μετά την κατάληψη του 38% του εδάφους της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα, όλα αυτά τα χρόνια τα πέρασα μέσα σε αυτή την ανώμαλη και ταραχώδη για την πατρίδα κατάσταση. Αγωνίστηκα από μαθητής ακόμη για επιβίωση και μόρφωση αλλά και για αντίσταση ενάντια στους κατακτητές. Αυτή μου η πατριωτική στάση με τη νέα τάξη πραγμάτων που εμπεδώθηκε μετά την ήττα των αντιστασιακών δυνάμεων με την επέμβαση των ξένων, ανταμείφθηκε με φυλακίσεις, εξορίες και εμπαιγμό από τους συνεργάτες των Γερμανών...

Από το 1952 αφοσιώθηκα στην υπηρεσία του βιβλίου ποιότητος και για εξήντα περίπου χρόνια αγωνίστηκα για μια δωρεάν και δημοκρατική παιδεία, για μια σύγχρονη δημοκρατική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς, για να μπαίνει όλο και περισσότερος κόσμος στα βιβλιοπωλεία, για να αγαπήσουν από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους το βιβλίο οι νέοι, γιατί πίστη μου ήταν πως μόνο με τη μελέτη του καλού βιβλίου θα προοδεύσει η χώρα μου και ο λαός της θα είναι κύριος στον τόπο του, στον τόπο που γεννήθηκε ο ανθρωπιστικός πολιτισμός...