Ιούλιος 1918. Η αιχμάλωτη οικογένεια του τσάρου Νικόλαου εκτελείται στο υπόγειο της οικίας Ιπάτιεφ. Παρά τον ισχυρισμό της Επαναστατικής Κυβέρνησης ότι σκότωσε τους Ρομανόφ, δε βρέθηκαν ποτέ τα πτώματα τους. Ο επιθεωρητής Πέκαλα, γνωστός και ως Σμαραγδένιο Μάτι, πληρώνει κι αυτός το τίμημα της αφοσίωσής του στο τσαρικό καθεστώς. Τώρα πια είναι ο κρατούμενος 4745 στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του Μποροντόκ και σημαδεύει τα παγωμένα δέντρα με κόκκινη μπογιά, μια τιμωρία που θεωρείται χειρότερη κι από το θάνατο.

1929. Αν και οι περισσότεροι τον θεωρούν ήδη νεκρό, φαίνεται ότι ο Πέκαλα μπορεί να σταθεί χρήσιμος στο κράτος. Ο Στάλιν δίνει εντολή να τον ανασύρουν από την εξορία, και του αναθέτει μια τελευταία αποστολή: να εξιχνιάσει το φόνο των Ρομανόφ, να εντοπίσει το θησαυρό τους και να βρει τον μικρό Αλέξιο που φημολογείται ότι είναι ακόμη ζωντανός. Η ανταμοιβή του θα είναι η ελευθερία του και η επανασύνδεση του με την αγαπημένη του που χάθηκε στις φλόγες της επανάστασης. Ο Πέκαλα έχει κάθε λόγο να δεχτεί την πρόκληση και γίνεται το Μάτι του Κόκκινου Τσάρου. Καθώς αναζητά την αλήθεια, θα μπλεχτεί σε έναν κυκεώνα από ψέματα, συνωμοσίες, ανίερες συμμαχίες και δολοπλοκίες. Τα στοιχεία που θα φέρει στο φως θα τον οδηγήσουν στην καρδιά μιας μεγάλης προδοσίας και σε ένα μυστικό που θα κλονίσει τα θεμέλια της ίδιας του της χώρας.