Η προσέγγιση ενός γεγονότος όπως ο Εμφύλιος Πόλεμος γίνεται συνήθως από πολιτική και στρατιωτική σκοπιά, ενταγμένη σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ιστορικής ανάλυσης, διανθισμένης με αριθμητικά στοιχεία και στατιστικές αναφορές. Πέρα και πάνω απ' όλα, όμως, σημείο αναφοράς είναι ο παράγων "άνθρωπος", που δεν μπορεί να αποτελεί απλό αριθμητικό δεδομένο.

Το "Ημερολόγιο ενός Καπαπίτη από τον Εμφύλιο" συνιστά μια αυθεντική, αυθόρμητη καταγραφή όλων αυτών των "μικρών" γεγονότων της αντάρτικης ζωής, τα οποία συνθέτουν το "μεγάλο". Αποτελεί μια βιωματική παρουσίαση της εμπειρίας στο βουνό, της λειτουργίας των ομάδων του Δημοκρατικού Στρατού· περιγράφει τις κακουχίες, την αγωνία για επιβίωση, το άγχος για την έκβαση του αγώνα.

Ταυτόχρονα, όμως, δίνει βαρύτητα στον ανθρώπινο παράγοντα· οι ψυχικές διακυμάνσεις των πρωταγωνιστών, ο σπαραγμός για την απώλεια, η οικογένεια, η προδοσία, η θυσία, λαμβάνουν εξέχουσα θέση στο ημιτελές έργο του Μήτσου Ηλ. Καραντζά.