Η ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης, ένδοξη και τραγική συνάμα, συνιστά ένα από τα σπουδαιότερα εγχειρήματα κοινωνικής χειραφέτησης στην κατεύθυνση της οικοδόμησης μιας εναλλακτικής της κεφαλαιοκρατίας κοινωνίας.
Ως εκ τούτου, οι αντιθέσεις του σοβιετικού καθεστώτος, πηγή της εξέλιξης αλλά και της ανατροπής του δε μπορούν να αγνοηθούν από καμιά θεωρητική αναζήτηση του εφικτού μιας μη καπιταλιστικής ιστορικής προοπτικής.
Ο συγγραφέας του βιβλίου, προσπαθώντας να ανιχνεύσει αυτές τις αντιθέσεις, πραγματεύεται το χαρακτηριστικό για τη σοβιετική κοινωνία φαινόμενο της γραφειοκρατίας, το οποίο συχνά δαιμονοποιείται και ανάγεται σε απόλυτο αίτιο εκφυλισμού και κατάρρευσης της εργατικής εξουσίας.