Μια οργάνωση της κοινωνίας που θα καταργούσε τις προϋποθέσεις του εμπορίου, και κατά συνέπεια τη δυνατότητα του εμπορίου, θα έκανε αδύνατη την ύπαρξη του εβραίου. Η θρησκευτική του συνείδηση θα διαλυόταν σαν άψυχος καπνός μέσα στον πραγματικό ζωογόνο αέρα της κοινωνίας. Από την άλλη μεριά: όταν ο εβραίος αναγνωρίζει ως ανίσχυρη αυτή την πρακτική του ουσία κι εργάζεται για την εξάλειψή της, τότε βγαίνει έξω από το πλαίσιο της μέχρι τώρα εξέλιξής του προς την καθαρά ανθρώπινη χειραφέτηση και στρέφεται ενάντια στην ακραία πρακτική έκφραση της ανθρώπινης αυτοαλλοτρίωσης...
Έτσι, ανακαλύπτουμε στον ιουδαϊσμό ένα καθολικό σύγχρονο αντικοινωνικό στοιχείο, που διαμέσου της ιστορικής εξέλιξης, όπου οι εβραίοι συνείργησαν με ζήλο προς αυτή την κακή κατεύθυνση, έφτασε ως το τωρινό του ύψος, σ' ένα ύψος όπου πρέπει κατανάγκη να διαλυθεί...