Στο βιβλίο αυτό της Μαριάννας Τόλια, εργασίες οικονομολόγων από μεγάλα ιδρύματα και οργανισμούς - ΔΝΤ, Banque de France, τράπεζες της Ασίας - παρουσιάζονται εκλαϊκευτικά και αντικρούουν την άποψη ότι το κόστος εργασίας στην Ελλάδα (και ευρύτερα στον Νότο) έχει την βασική ευθύνη για την κρίση του ευρώ. Το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας, που όντως υπάρχει, ανάγεται στις ουσιαστικές αιτίες του που προκύπτουν από την αρχιτεκτονική και την λειτουργία της Ευρωζώνης. Οι ιδιαίτερες περιπτώσεις της Ελλάδας και της Πορτογαλίας που εισήλθαν στην Ευρωζώνη με υπερτιμημένη ισοτιμία αναλύονται περισσότερο, και η άσκηση ενεργητικής βιομηχανικής πολιτικής έρχεται στο προσκήνιο.
Για την συγγραφέα, "δεν μπορούμε να αφήνουμε άλλο την τύχη της Ελλάδας και της κοινωνίας να σέρνεται, έρμαιο μιας Ευρώπης που κινείται σπασμωδικά, πειραματικά, διαλυτικά και βραχυπρόθεσμα - και δεν ξέρει πού πάει". Το μείζον, δεν είναι "η άμεση εκπτώχευση που συντελείται τώρα: είναι το μεθαύριο, η έλλειψη ορατής προοπτικής".
Στο εγχείρημα της Μ. Τόλια προσέρχονται με κριτική ματιά άνθρωποι από τον πολιτικό, τον επιστημονικό και τον δημοσιογραφικό χώρο, με τις δικές τους καταθέσεις. Με την έννοια αυτή, η συζήτηση για την χάραξη "ενός εθνικού σχεδίου για την ανασυγκρότηση" αποκτά μια πρόσθετη ψηφίδα.