Ένας σύντομος οδηγός που περιγράφει τα είκοσι ένα περισσότερο διαδεδομένα στην Ελλάδα παιχνίδια της τράπουλας. Οι κανόνες, οι τεχνικές, οι πόντοι, οι ιδιαιτερότητες τα χαρακτηριστικά κάθε παιχνιδιού. Τα παιχνίδια με την τράπουλα (και όχι μόνο…) κατατάσσονται από τον Νόμο σε τρεις κατηγορίες, τυχερά, τεχνικά, μικτά. Τυχερά είναι εκείνα των οποίων το αποτέλεσμα εξαρτάται αποκλειστικά από την τύχη, τεχνικά θεωρούνται όσα βασίζονται στις ικανότητες των παικτών και μικτά εκείνα εκ των οποίων η έκβαση εξαρτάται τόσο από την τύχη όσο και από την τεχνική ικανότητα των παικτών. Τα τυχερά παιχνίδια απαγορεύονται από τον Ν. 25/1971, ο οποίος επιτρέπει τη διεξαγωγή τους μόνο σε καζίνα και επίσημες λέσχες. Τα μικτά επίσης απαγορεύονται σε δημόσια κέντρα, με την επιφύλαξη ορισμένων ειδικών διατάξεων. Τέλος, τα τεχνικά παιχνίδια επιτρέπονται σε δημόσια κέντρα (ξενοδοχεία, καφενεία, λέσχες, κ.λπ.) με την προϋπόθεση ότι υπάρχει η σχετική άδεια. "Τώρα τι γίνεται;" θα ρωτήσετε εσείς οι αθεράπευτοι χαρτοπαίκτες; "Θα αφήσουμε τα δάχτυλά μας να πάθουν αγκύλωση και απραξία;" Όχι βέβαια. Κανένας δεν λέει όχι σε κάποια ποκίτσα ή λίγο Θανάση. Και ο νόμος που τα θεωρεί τυχερά; Ελάτε τώρα. Στην Ελλάδα ζούμε. Όλα τα καφενεία της χώρας "βράζουν" από ρηγάδες και βαλέδες, παρά τον κίνδυνο να γίνουν οι μετέχοντες στη χαρτοπαιξία "τσακωτοί" από την αστυνομία. Εκεί όμως που γίνεται κυριολεκτικά το "σώσε" είναι τα σπίτια και τα διαμερίσματά μας. Κανένας (ή σχεδόν κανένας Έλληνας) δεν αρνείται να πάρει μέρος στην Μπιρίμπα, το Κουμ Καν ή την Πόκα (τα παλιότερα "σουξέ" όπως η ξερή και η κολιτσίνα, έχουν σχεδόν ξεχαστεί), με δεδομένο το άσυλο της κατοικίας. Κανένας αστυνομικός και κανένας εκπρόσωπος του Νόμου δεν μπορεί να μπει στο σπίτι μας και να μας συλλάβει, ακόμα κι όταν βλέπει από το απέναντι μπαλκόνι ότι έχουμε στήσει κάποιο "καρεδάκι" όπου τα Euros πηγαινοέρχονται με ρυθμό πολυβόλου. Χρειάζεται απαραιτήτως εισαγγελική άδεια -αλλά μέχρι να συμβεί αυτό το χαρτοπαίγνιο έχει πια μεταβληθεί σε εκκλησία.