Το βρετανικό επιβατικό υπερωκεάνειο Τιτανικός (RMS Titanic) βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό στις 15 Απριλίου 1912, έπειτα από σύγκρουση με παγόβουνο, κατά το παρθενικό ταξίδι του από το Σαουθάμπτον στη Νέα Υόρκη. Η σύγκρουση έγινε στις 23:40 της 14ης Απριλίου, νοτιοανατολικά της Νέας Γης. Παρά τις προσπάθειες, το μοιραίο δεν άργησε να συμβεί, καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει τη μέγιστη ταχύτητα, προκειμένου να φτάσει στη Νέα Υόρκη νωρίτερα από το αναμενόμενο. Το παγόβουνο έσκισε το κύτος ξεκινώντας από την πλώρη, όπου κατέστρεψε και τα πέντε στεγανά, επιτρέποντας την εισροή υδάτων. Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε να μπορεί να επιπλεύσει ακόμα και αν πλημμύριζαν τέσσερα στεγανά - όχι όμως και πέντε. Βυθίστηκε δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα, στις 2:20. Δύο λεπτά πριν από τη βύθιση το κύτος έσπασε στα δύο, αφού ενώ βυθιζόταν με την πλώρη προς τα κάτω και την πρύμνη προς τα πάνω, αποκόπηκε η πρύμνη λόγω του βάρους του νερού στην πλώρη. Παρέσυρε στον θάνατο περίπου 1.500 ανθρώπους, ενώ οι υπόλοιποι 700 παρακολουθούσαν την τραγωδία από τις σωσίβιες λέμβους. Τους διασωθέντες περισυνέλεξε το πλοίο Καρπάθια, που έφτασε στο σημείο στις 3:30.