Στο ανά χείρας κείμενο εξετάζουμε το μοντέλο οργάνωσης της αγοράς εργασίας στη Δανία, ένα πολύ επιτυχημένο παράδειγμα συνδυασμού ευέλικτης αγοράς εργασίας και υψηλής ασφάλειας για τους εργαζόμενους (flexicurity). Τα χαρακτηριστικά του δανικού μοντέλου είναι το απορυθμισμένο θεσμικό πλαίσιο προστασίας της απασχόλησης, τα υψηλά επιδόματα ανεργίας, οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και ο κοινωνικός διάλογος. Ο κοινωνικός διάλογος αποτελεί το θεμέλιο λίθο του οικοδομήματος της οργάνωσης της αγοράς εργασίας της Δανίας.

Η έννοια της flexicurity έκανε την εμφάνιση της για πρώτη φορά τη δεκαετία του '90 στην Ολλανδία. Βασίζεται στη θέση ότι αφενός η ασφάλεια, αφετέρου η ευελιξία δεν είναι έννοιες εξ ορισμού αντιθετικές, αλλά συμπληρωματικές στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης πια οικονομίας.

Η διενέργεια γόνιμου κοινωνικού διαλόγου διευκολύνεται, βεβαίως, από την ύπαρξη κατάλληλου θεσμικού πλαισίου, βασίζεται, κυρίως, εντούτοις, στην υπεύθυνη, ιστορικά σχηματισμένη και κοινωνικά αφομοιωμένη στάση του πολίτη έναντι της πολιτείας, που παρατηρείται σε κοινωνίες εμπιστοσύνης, κυρίως, στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης με ισχυρή κορπορατιστική παράδοση.

Στις χώρες της Νότιας Ευρώπης, με τις στρεβλώσεις στις σχέσεις κράτους-πολίτη, την έλλειψη εμπιστοσύνης στις σχέσεις των κοινωνικών εταίρων και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των αγορών εργασίας τους, είναι εξαιρετικά δύσκολο να καθιδρυθεί ένα μοντέλο flexicurity.

Με άλλα λόγια, δεν τίθεται θέμα "εισαγωγής" του δανικού μοντέλου οργάνωσης της αγοράς εργασίας ούτε, βέβαια, η δημιουργία ενός sui generis μοντέλου flexicurity. Χρησιμεύει, ωστόσο, ως επιχείρημα για την έναρξη μεταρρύθμισης και ως παράδειγμα διαδικασίας επιτυχημένων συμβιβασμών, συμφωνιών, μεταρρυθμίσεων και εφαρμογής, ως διαδικασία μάθησης και δημιουργικής ανάπτυξης ενός επιτυχημένου μοντέλου.