Στο βιβλίο αυτό καταβάλλεται η προσπάθεια να δοθεί μια θεώρηση των σύγχρονων προβλημάτων της αγωγής και να διερευνηθούν οι θεωρητικές βάσεις της παιδαγωγικής επιστήμης. Αναδεικνύεται η σχέση φιλοσοφίας και παιδείας, διερευνάται η συνάφεια γλώσσας, νόησης και πραγματικότητας, και επισημαίνεται ο θεωρητικός, φιλοσοφικός και πρακτικός χαρακτήρας της παιδείας. Μελετάται το νόημα της φιλοσοφίας της παιδείας, η οποία θεωρείται το κατ' εξοχήν όργανο δημιουργίας του πολιτισμού. Αναλύονται επίσης οι αρχές και τα προβλήματα της αγωγής, καθώς και ο τρόπος διδασκαλίας της ιστορίας ως παράγοντας ειρήνης.[...]