Είναι το εικοστό πέμπτο έργο του Δασκάλου Νικολάου Α. Μαργιωρή. Είναι τρίτομο και ο πρώτος του τόμος εκδόθηκε το 1990.
Το Τρίτομο και άμεσα πρακτικό αυτό σύγγραμμα βαφτίστηκε Χειροπλαστική Θεραπευτική χωρίς φάρμακα για να υποδηλώσει την θεραπεία μόνον με φυσικά μέσα και δη με μια πλειάδα θεραπευτικών συστημάτων, είτε αυτόνομα είτε σε μίξη μεταξύ τους, που υπάγονται στην Εσωτερική Θεραπευτική, όπως είναι: η Σιάτσου (Ιαπωνική τεχνική που σημαίνει δακτυλοπίεση), η Αρχαία Ελληνική Ασκληπιακή Μάλαξη (Ασκληπιεία - Αμφιαράεια), η Δακτυλοκτύπηση (μέθοδος Νικολάου Μαργιωρή), η υποβολή, η Εγκοίμηση (σήμερα ονομάζεται υπνωτισμός), η Ρεφλεξολογία, η επίδραση επί των τριαντατριών σπονδύλων, η Στατική Θεραπευτική και πάρα πολλών άλλων μεθόδων φυσικής - αφάρμακης θεραπευτικής που εξασκούνται με γυμνά χέρια, με γνώση, εμπειρία και πάνω απ’ όλα με Συγκέντρωση.
Πιο συγκεκριμένα το τρίτομο αυτό έργο είναι αποτέλεσμα μιας σειράς 11 τριήμερων Σεμιναρίων Αφάρμακης Θεραπευτικής που δίδαξε ο Δάσκαλος Νικόλαος Α. Μαργιωρής στην έδρα του στο Ομακοείο Αθηνών. Σ’ αυτά έγινε εκτενής - εξαντλητική, θεωρητική και πρακτική, ανάλυση των βασικότερων θεραπευτικών μεθόδων και πρωτίστως της Σιάτσου. Την χώρισε σε 23 ομάδες που αντιπροσωπεύουν τις 186 πιο διαδεδομένες ασθένειες και μ’ αυτό τον τρόπο ο όποιος ενδιαφερόμενος έχει την δυνατότητα βάσει της πάθησης που έχει ή που θέλει να θεραπεύσει να ανατρέχει στο τρίτομο αυτό έργο, να βλέπει σε ποια ομάδα ή και ομάδες υπάγεται το πρόβλημά του και στη συνέχεια να κοιτάει τα ανάλογα σκίτσα με τα σημεία που υποδεικνύονται για την εξάσκηση της θεραπευτικής τεχνικής., ώστε να είναι πλήρως κατατοπισμένος ως προς το πώς θα λειτουργήσει. Παράλληλα παρέχεται όλη η απαραίτητη θεωρητική κατάρτιση που συμπληρώνει την μόρφωση του εξασκούμενου, η οποία μαζί με την πρακτική μεθοδολογία του δίνει την ευχέρεια να αρχίσει να παίρνει πρωτοβουλία για βοήθεια του εαυτού του και του συνανθρώπου του.
Ο πρώτος τόμος της Χειροπλαστικής περιέχει τα τέσσερα πρώτα σεμινάρια (Απρίλιος 1989, Νοέμβριος 1989, Μάρτιος 1990 και Ιούνιος 1990), ο δεύτερος τόμος τα επόμενα τέσσερα (Μάϊος 1991, Νοέμβριος 1991, Μάρτιος 1992 και Ιούνιος 1992) και ο τρίτος και τελευταίος τόμος τα εναπομείναντα τρία σεμινάρια (Νοέμβριος 1992, Φεβρουάριος 1993, το τρίτο είχε προγραμματισθεί για τον Μάϊο του 1993 αλλά λόγω της μετάστασης του συγγραφέα πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο από την βοηθό του Σμάρω Κοσμάογλου).
Σκοπός του όλου έργου είναι να διδάξει πρακτικά και θεωρητικά, τι είναι η αρρώστια και πώς μπορεί και γίνεται να θεραπευθεί σωστά και ριζικά, με μια ανώτερη επέμβαση, διάφορη εκείνης που γνωρίζουμε και που αντί για φάρμακα και νυστέρια, χρησιμοποιεί την εσωτερική ενεργητικότητα, τον αποθησαυρισμένο μα και αχρησιμοποίητο πλούσιο δυναμισμό κάθε ανθρώπου.
Στο εν λόγω έργο αναλύεται από κάθε άποψη, εξωτερική και εσωτερική, η αρρώστια και τα αίτιά της, καθώς επίσης και τα βασικότερα συστήματα της Εσωτερικής Θεραπευτικής για την αποκατάστασή της και την επαναφορά της υγείας και αρμονίας στον πάσχοντα συνάνθρωπο. Εμπεριστατωμένα παρουσιάζονται τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά, οι τεχνικές και οι μέθοδες που θα πρέπει να ακολουθηθούν για να επιφέρουν το ποθητό αποτέλεσμα της θεραπείας.
Ο συγγραφέας υπογραμμίζει κάπου ότι “δια του θεού και της καλής τύχης, πετυχαίνονται τα θεραπευτικά αποτελέσματα. Κάθε εργάτης του καλού είναι όργανο της απαράβατης αγαθής τύχης (του Θεού), δηλαδή του Νόμου της Ανταποδοτικής Δικαιοσύνης (Κάρμα).