Καταπράσινη. Καταγάλανη. Γεμάτη μνήμες και υποσχέσεις. Ανεπιτήδευτα γραφική. Απρόσμενα απρόβλεπτη. Η ομορφιά της Θάσου είναι σίγουρα μία από τις λιγοστές πλέον ευκαιρίες να χαρούμε τη φύση. Να αναζητήσουμε στην απλότητά της την πραγματική ομορφιά, αυτή που ο πολιτισμός, αυτή που ο πολιτισμός μας απώθησε στη μνήμη του με τη δικαιολογία του πρωτόγονου κυρίως όμως με το φόβο του ολοκληρωτικά χαμένου. [...]
Η Θάσος αποτελεί έναν επίγειο παράδεισο. Μια πραγματική απόλαυση. Μια στιγμή δημιουργίας. Μια ευκαιρία απόδρασης σε μια τσιμεντόφερτη και τσιμεντότροπη καθημερινότητα. Αδράξτε την.

(από την εισαγωγή του βιβλίου)