Το 2012 υπήρξε χρονιά εντατικής ποιητικής παραγωγής, παρά το γεγονός πως η χώρα βυθίζεται χρόνο με το χρόνο σε βαθύ κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό τέλμα. Αυτή η κατάσταση, θα μπορούσε να πει κανείς πως ανήκει στις θετικές παραμέτρους για την καταφυγή στην ποιητική δημιουργία. Ωστόσο, σε τέτοιες περιόδους, και τα οικονομικά μέσα καθιστούν δύσκολη την εκτύπωση βιβλίων και η κοινωνική αναστάτωση ευνοεί την ενδοσκόπηση, η οποία χαλαρώνει την δραστικότητα της ποιητικής γραφής. Παρόλα αυτά, και πολλά ποιητικά βιβλία εκδόθηκαν και η "μέση" γραφή των νεαρών κυρίως ποιητών δεν αφέθηκε στον χαλαρό συναισθηματισμό. Φαίνεται πως δεν αντιμετωπίζουν την ποίηση μόνο ως έκφραση ή "καλό λόγο", αλλά ως πνευματική πρακτική στραμμένη προς τον Άλλο.

Η επιλογή ήταν σχετικά εύκολη, αφού τα ενδιαφέροντα ποιήματα συνέχισαν να απέχουν παρασάγγας από τα μη ενδιαφέροντα (όπως συμβαίνει πάντα όταν ασχολείται με τη λογοτεχνία απρόσμενος αριθμός νέων ανθρώπων).

Θα είμαστε ευτυχείς αν καλύψαμε, τελικά, το πιο ενδιαφέρον μέρος της ποιητικής παραγωγής του 2012, αν και κανείς -ιδίως οι ποιητές- δεν μπορεί να ξεφύγει από τον κίνδυνο της υποκειμενικής κρίσης.

(Ντίνος Σιώτης, από τον Πρόλογο)