"... Πήδησε στο ποδήλατό της κι έφυγε. Στο δρόμο της επιστροφής έβλεπε τον γκρεμό γεμάτο προκλητικά χρώματα και λογής-λογής φανταχτερά λουλούδια. Για μια στιγμή θέλησε να κάνει μια τρέλα από αυτές τις "μη ανατάξιμες" που λέει η επιστήμη. Το 'θελε τόσο πολύ που τα μάγουλά της φλόγωσαν στον πόθο του θανάτου και η σκέψη της θόλωσε στη μέθη του ανεπίτρεπτου. Το ποδήλατο στριφογύρισε, ανασηκώθηκε, κι ετοιμάστηκε για τη μοναδική τελευταία του κίνηση. Μα όλη η μαγεία χάθηκε με μιας σαν θυμήθηκε τις εξετάσεις και τη χελωνίτσα της. Να, είναι αυτά τα γελοία καθήκοντα που τολμούνε να μας κρατάνε στη ζωή..."