"Τα όνειρα του πατέρα μου", το καινούργιο αμφιλεγόμενο και σκανδαλιστικό μυθιστόρημα του μπεστσελερίστα Σλοβένου συγγραφέα, Έβαλντ Φλίσαρ, θεωρείται από πολλούς κριτικούς ως το καλύτερό του. Μπορεί να διαβαστεί σαν μια εγκληματική ιστορία εκτός της πεπατημένης, σαν αφήγημα ψυχολογικού τρόμου, σαν παραμύθι ονειροπαρμένης ηθικής, ή σαν ζοφερή και ειρωνική περιγραφή της πεποίθησης ενός ανθρώπου πως η προσωπικότητα του και οι πράξεις του είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Μπορεί να διαβαστεί επίσης σαν μια ιστορία για ένα αγόρι που του έκλεψαν με τον πιο σκληρό τρόπο την παιδική του ηλικία, αφού ο ίδιος του ο πατέρας του (για να προστατέψει το καλό του όνομα) του είπε πως αυτά που βλέπει και ακούει δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα όνειρο![...]
[...] Το βιβλίο έχει τη δύναμη ενός μύθου. Λέει σημαντικές αλήθειες χωρίς να τραβάει ιδιαίτερα την προσοχή σ' αυτές. Λέει μια ιστορία για το καλό και το κακό, και για την τάση μας στο δεύτερο. Δεν είναι για τους λιγόκαρδους και σίγουρα όχι γι' αυτούς που φοβούνται να δουν μέσα τους.