Το βιβλίο αυτό δε γράφτηκε για να "εξάρει" το ρόλο και τη δράση του συγγραφέα, ούτε για να καταγράψει νοσταλγικά διάσπαρτες προσωπικές μνήμες.

Γράφτηκε για να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια, η οποία συστηματικά πλέον διαστρεβλώνεται, παραποιείται, κακοποιείται.

Επί εικοσιτρία χρόνια, που πέρασαν από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, σιωπήσαμε, ώστε κανένας σήμερα να μην έχει το δικαίωμα να μας επιρρίψει ότι επιχειρήσαμε με οποιονδήποτε τρόπο και σε καμιά περίσταση να εξαργυρώσουμε το γραμμάτιο της αντίστασης κατά της δικτατορίας.

Εκείνοι όμως που το έκαναν -και είναι πάρα πολλοί- αποθρασύνθηκαν και περιφέρονται ασύδοτοι στα διάφορα τηλεοπτικά κανάλια με στόχο τη διαμόρφωση μιας προσωπικής εικόνας με ηρωικό αντιστασιακό "προφίλ", που στηρίζεται σε ανακρίβειες, μισές αλήθειες και προπάντων την προσωποποίηση γεγονότων και καταστάσεων, που οφείλονται στη δράση και την πράξη πολλών ανθρώπων, οι οποίοι αγνοούνται ακόμα και όταν αυτοί ήταν οι πρωταγωνιστές και όχι οι αυτοδιαφημιζόμενοι ευνοούμενοι των τηλεοπτικών μέσων.

Ασφαλώς, αν αυτή ήταν μόνο η πλευρά της υπόθεσης δε θα μας ενδιέφερε και θα αφήναμε τον καθένα να χρησιμοποιεί τα δεκανίκια της αντίστασης για τη δημιουργία προσωπικών φωτοστέφανων. Όμως υπάρχουν τρεις βασικές παράμετροι, που καθιστούν το θέμα πολύ πιο σοβαρό, απ' ότι αν το δει κανείς μόνο από τη σκοπιά, που προαναφέρθηκε. [...]

(από τον πρόλογο στην πρώτη έκδοση)