Η Συνοδική Επιστολή του Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων Σωφρονίου προς τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Σέργιο το 634 μ.Χ., αποτελεί δογματικό σύμβολο με περιεχόμενο σημαντικό, τόσο για την θεολογία που προτάσσει, όσο και για την προβληματική που αποπνέει.

Ως σώμα κειμένου, αποκρυσταλλώνει θέσεις και τακτοποιεί την διδασκαλία της Εκκλησίας στην σωστή βάση, απορρίπτοντας κάθε στοιχείο Μονοφυσιτισμού, και κατ’ επέκταση κάθε στοιχείο Μονοθελητισμού και Μονοενεργητισμού, από τη θεολογική διδασκαλία.

Το σώμα της Επιστολής παρουσιάζει μια απόλυτα άρτια οργάνωση σκέψης και θεολογικής σπουδής, δομημένη σε μια μορφή ανάπτυξης, που άρχεται από την Τριαδολογική δογματική διδασκαλία και εκτείνεται ακολούθως στο μυστήριο της Ενσάρκου Οικονομίας και της Ενανθρωπίσεως του Λόγου του Θεού. Έτσι παρουσιάζεται μια πλήρης δογματική Χριστολογία. Στην προέκταση αυτών των διατυπώσεων, προβάλλεται η Σωτηριολογική δογματική διδασκαλία σε απόλυτη συνάφεια προς την Εκκλησιολογική διδασκαλία της Εκκλησίας.

Στην πραγματικότητα, ο Σωφρόνιος στο περιεχόμενο μιας επιστολής, καταφέρνει μια πλήρη δογματική ανάπτυξη, που επηρεάζει τις δογματικές διατυπώσεις της ΣΤ’ Οικουμενικής Συνόδου.