Στις αναμνήσεις της ζωής της που καταθέτει η Έρη Μαστρομανώλη-Καράβα, ανακαλεί νοσταλγικά τις παιδικές εικόνες από τον Κάμπο της Χίου και τις νεανικές μνήμες από τα χρόνια της Κατοχής και της Απελευθέρωσης.

Η ήρεμη περισυλλογή μιας ανθηρής τρίτης ηλικίας τής επιτρέπει να συνδυάσει, με χιώτικη παιγνιώδη διάθεση, εμπειρίες της ωριμότητας και οικογενειακά βιώματα, σε μια μεστή και γλαφυρή αφήγηση.