Περιδιαβάζοντας στα μονοπάτια του νου, ανάμεσα σε μνήμες, γεγονότα, βιωμένες ή ονειρικές εικόνες, πρόσωπα και καταστάσεις μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, κάποιες στιγμές θαρρείς πως διαρκούν αιώνια: εγγράφονται στο υποσυνείδητο ανεξίτηλα, σε ακολουθούν, σε στιγματίζουν...

Σε μια βόλτα μας καλεί ο συγγραφέας, μοναχική, νυχτερινή στα περασμένα ή και στα μελλούμενα με φόντο τη θάλασσα, και την αγαπημένη Σαλονίκη. Περιπλανιόμαστε στις γειτονιές του 50, ακούμε τις μουσικές και τις αφηγήσεις των προσφύγων, συναντάμε ανθρώπους απλούς, ανώνυμους που πέρασαν αφήνοντας βαθιές χαραματιές στη μνήμη, ίσως να ήταν και δικοί μας άνθρωποι. "Το όνειρο, τα ταξίδια του νου, κάποιο βλέμμα, μια καλημέρα, ένα φευγαλέο άγγιγμα, μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε ή έμεινε στη σφαίρα των επιθυμιών, η ζωή και ο θάνατος, η αίσθηση και η ψευδαίσθηση σμίγουν για να γεννήσουν μιαν άλλη πραγματικότητα, την πραγματικότητα του καθένα από μας" μας λέει ο συγγραφέας και μας ξεναγεί στη γενιά της θρεψίνης και του μουρουνόλαδου, της παγωνιέρας και του αραμπατζή, σε αυλές μονοκατοικιών με πλυσταριά και λουλούδια, σε γειτονιές της Τούμπας όπου οι ιστορίες της γιαγιάς για τις χαμένες πατρίδες φέρνουν δάκρυα στα μάτια. Ο δρόμος μας φέρνει στο σήμερα, στην αναζήτηση της αγάπης , της παιδικής αθωότητας, της αναγνώρισης, της αλήθειας και της κατάρριψης του "δήθεν".

Ένας απολογισμός- απολογία, μια αναζήτηση της "πηγής" που ίσως είναι διαφορετική για τον καθένα, ένα υπαρξιακό ταξίδι όπου ο μόνος εχθρός είναι "ο εαυτός μας και ο ίδιος ο δρόμος".