Ένα ερωτικό νησί

Η αλήθεια είναι πως δεν μ' ενδιέφεραν οι Σποράδες. Με ενδιέφερε όμως η κοπέλα από το τηλεφωνικό κέντρο, που κάθε Σαββατοκύριακο έφευγε με την κολλητή της για Σκιάθο. Άλλοτε έμεναν εκεί, άλλοτε πέρναγαν στην Αλόνησσο αλλά τις περισσότερες φορές κατέληγαν στην Σκόπελο. Γύρναγε τη Δευτέρα στη δουλειά άυπνη αλλά έλαμπε.
- Θα 'ρθεις; Με ρώτησε και πήγα.
Η Χώρα ήταν όνειρο. Σαν και αυτή. Νοικιάσαμε ένα δωμάτιο στην κυρία Ελένη, εκεί μέσα στα σοκάκια με θέα το λιμάνι. Κατεβήκαμε για ούζα και σκοπελίτικη τυρόπιτα στην παραλία και καταλήξαμε βράδυ πια να πίνουμε ψηλά στο κάστρο ακούγοντας ρεμπέτικα. Το νησί καταπράσινο σαν παράδεισος. Ο παράδεισος πρέπει να έχει δέντρα που φτάνουν μέχρι την παραλία και σε δροσίζουν. Πρέπει να έχει καταγάλανα νερά όπως η Σκόπελος. Πρέπει να έχει και αγγέλους... Και εγώ είχα βρει το δικό μου. Γυρίσαμε το νησί με ένα νοικιασμένο τζιπάκι της σειράς, ένα από τα Πόνυ που κάποτε κυκλοφορούσαν στους ελληνικούς δρόμους αναζητώντας καθημερινά μια νέα παραλία. Αλλά το νησί δεν το χόρτασα. Πάντα βρίσκω κάτι καινούργιο σ' αυτό. Όπως πάντα με ξαφνιάζει, τόσα χρόνια μετά και αυτή. Οι Σποράδες έγιναν ο αγαπημένος μας προορισμός. Όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές εμείς θα είμαστε εκεί έστω για ένα Σαββατοκύριακο.

Κώστας Μανιμανάκης
Ιούλιος 2008


Ο οδηγός αποτελείται από τα κεφάλαια: "Σκόπελος", "Σκιάθος", "Αλόννησος" και "Σκύρος", τα οποία περιλαμβάνουν, κάθε ένα, τις ενότητες: "Δείτε οπωσδήποτε", "Ασκήσεις επί χάρτου", "Χωρίς... μυστικά", "Πόλεις & οικισμοί", "Παραλίες", "Διαδρομές", "Εκτός δρόμου", "Μονοπάτια", "Θαλασσινές εξερευνήσεις", "Πολιτισμός & τέχνες", "Διαμονή", "Φαγητό".