Στο βιβλίο αυτό περιέχονται κριτικά κείμενα για βιβλία των συγγραφέων: Καρλ Μαρξ-Φρίντριχ Ένγκελς, Φίλιππου Ηλιού, Έντουαρντ Τρελώνη, Γκριγκόρ Παρλίτσεφ (Γρηγόριος Σταυρίδης), Κωστή Παπαγιώργη, Έντμουντ Κίλι, Νάνου Βαλαωρίτη, Κωνσταντίνου Τσάτσου, Δημήτρη Χατζή, Πέτρου Μακρή-Στάικου, Παγώνας Στεφάνου, Έλλης Παππά, Νίκου Μαραντζίδη, Αλέξη Πανσέληνου, Πρόδρομου Χ. Μάρκογλου, Μάρκου Μέσκου, Δημήτρη Πετσετίδη, Γιώργου Θεοτοκά, Γιώργου Σκαμπαρδώνη, Κώστα Βούλγαρη, Τάκη Θεοδωρόπουλου, Βασίλη Γκουρογιάννη, Γιάννη Πάνου, Θανάση Βαλτινού, Πάνου Καρνέζη, Νίκου Μπακόλα, Γιάννη Μακριδάκη, Αθηνάς Κακούρη, Διαμαντή Αξιώτη, Σώτης Τριανταφύλλου, Γιάννη Παπαδόπουλου, Άγγελου Σ. Βλάχου, Δημοσθένη Κούρτοβικ, Νίκου Θέμελη, Δημήτρη Στεφανάκη, Ρέας Γαλανάκη, Τάσου Χατζητάτση και Dan Brown.

Άραγε η ανάγνωση ενός κειμένου, μυθοπλαστικού αλλά και ιστορικού, βιογραφικού ή άλλου είδους, που πληροί βέβαια κάποιες υφολογικές, μορφολογικές και νοηματικές προϋποθέσεις, επιφέρει μόνο αισθητικά αποτελέσματα, ή συντελεί και στην αναπαραγωγή και εγχάραξη ιδεολογικών και πολιτικών λόγων, στερεοτύπων και αντιλήψεων, και, γενικά, συγκεκριμένων οπτικών της κοινωνικής κίνησης; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για κείμενα που αναπαριστούν ιστορικές περιόδους, είτε ως διήγηση και ανάμνησή τους είτε ως φόντο ή και μέρος της μυθοπλασίας τους. Τα κείμενα αυτά, παρά τη σχετική τους αυτονομία από τον συγγραφέα-παραγωγό τους, εμπεριέχουν πάντα μια συγκεκριμένη θέαση και επανερμηνεία της ιστορικής και κοινωνικής κίνησης.

Η για πολλά χρόνια υπερπολιτικοποιημένη απλοϊκή και μανιχαϊστική αντιμετώπιση των κειμένων, το "τέλος" των μεγάλων θεωριών και η κυριαρχία πλέον του μεταμοντέρνου σχετικισμού, σχεδόν δαιμονοποίησαν την πολύπλευρη κριτική ανάγνωση και την ανάδειξη της λειτουργίας της αφήγησης και στο πεδίο της κίνησης των ιδεών και των ποικίλων και πολλαπλών συγκρούσεών τους.

Τα ασθματικά κείμενα της παρούσας συλλογής είναι μια απόπειρα ενός τέτοιου τρόπου ανάγνωσης άλλων κειμένων, καθώς και της ανάδειξης των πολιτικών και ιδεολογικών συμφραζομένων τους.