Στις ανθολογίες καταγράφονται όσα τραγούδια άντεξαν στο χρόνο και τραγουδιούνται και σήμερα απ' όποιες φιλικές παρέες αντιστέκονται στην τηλεόραση.
Τα βιβλία αυτά απευθύνονται σε άτομα που το τραγούδι έχει σημαντική θέση στη ζωή τους. Γι' αυτό ο τρόπος παρουσίασης των τραγουδιών συμβάλει σ' αυτόν το σκοπό.
Οι στίχοι δεν καταγράφονται σαν ποίηση, αλλά όπως ακριβώς τραγουδιούνται, δηλαδή, με όποια επανάληψη λέξεων ή συλλαβών ή επιφωνημάτων υπάρχουν στην αυθεντική εκτέλεση του τραγουδιού. Σαν οδηγός είναι η πρώτη στροφή.
Επιπλέον, βοήθεια υπάρχει για τον τραγουδιστή (αλλά και τον μουσικό που πιθανόν να συνοδεύει) από τους αστερίσκους που βρίσκονται πάνω από τις λέξεις που υποδηλώνουν την αρμονική αλλαγή που γίνεται σ' αυτό το σημείο.
Τέλος, το ρυθμικό και αρμονικό σχόλιο που υπάρχει στο τέλος του κάθε τραγουδιού υποδεικνύει στο μουσικό που συνοδεύει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει για την εκτέλεση του τραγουδιού.