"Ο ανίδεος αναγνώστης, που χωρίς άλλη προετοιμασία θα 'παιρνε να διάβασει τον "Ράϊνεκε Φοΰξ" του Γκαίτε, θα δοκίμαζε κάποιο πάντα ξάφνισμα, ίσως ακόμη και κάποια απογοήτευση, έστω και αν ήξερε πώς το έργο αυτό -ολάκερο επικό ποίημα σε δακτυλικούς εξαμέτρους και σε δώδεκα άσματα-είνε απλώς μετάφραση στη σύγχρονη γλώσσα και μορφή ενός άλλου παλαιού γερμανικού έπους του ΙΕ' αιώνος.

Με την άχαρη όμως αύτη, κατά το φαινόμενο, εργασία του μεγάλου Γκαίτε συνδέεται ολόκληρη "φιλολογική ιστορία" πού βαστά αιώνες και αιώνες και περνά από χώρες και χώρες σ' Ανατολή και Δύση. Η κατεργάρα ή αλεπού είναι ο πρώτος πυρήνας αυτής της ιστορίας, μα στο χιλιετηρικό της ξεδίπλωμα αγγίζει τόσα ζητήματα, ξυπνά τέτοιες αναμνήσεις, έρχεται σε επαφή με τέτοια κοσμοϊστορικά γεγονότα, πού, μα την αλήθεια, δε θα έπεφτε κάτω, όσο για το ενδιαφέρον της, από καμιά άλλη "ανθρώπινη" Ιστορία."