[...] Η μουσική των Radiohead, αν αναζητούσε κανείς να βρει το ισοδύναμό της στη ζωγραφική, δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μια ακουαρέλα ή ένα παστέλ. Εκείνο που της ταιριάζει περισσότερο είναι τα λάδια πάνω σε μεγάλους σε μέγεθος μουσαμάδες. Αν το ΟΚ Computer ήταν σαν τα έργα της ενεργητικής ζωγραφικής (action painting) του Jackson Pollock με τις πιτσιλιές πάνω σε περιπλεκόμενες γραμμές, οι διάδοχοί του μοιάζουν με τα ταμπλό των αφηρημένων εξπρεσιονιστών. Και όπως αυτοί οι πίνακες αναδεικνύονται αναρτημένοι σε τοίχους παρά χαμένοι στην ύπαιθρο, έτσι και η μουσική των Radiohead, όπως και το ροκ γενικότερα, ταιριάζει σε κλειστούς χώρους. [...]
(απόσπασμα του Βασίλη Κοντόπουλου)