Συναισθηματικά δενόμαστε με τα μηχανήματά μας όταν αυτά μας μιμούνται. Εφαρμογές οι οποίες μας υπενθυμίζουν σημαντικές ημερομηνίες, έξυπνα ρολόγια που φροντίζουν για τη φυσική και ψυχική μας υγεία, κινητά τηλέφωνα που εξελίσσονται για να μεταφέρουν τους αγαπημένους μας παντού και συνέχεια. Σχεδόν αγνοούμε τον χρόνο που αφιερώσαμε για να ρυθμίσουμε αυτές τις εφαρμογές και το κόστος της αγοράς τους. Αγνοούμε τη χρησιμότητα των εφαρμογών, αφού συχνά χρησιμοποιούμε περισσότερες από μια που κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα, δηλαδή διατηρούν τη συνεχή επαφή με τους άλλους. Ο σκοπός του βιβλίου δεν είναι να προκαλέσει μια νοσταλγία του παρελθόντος, την επιστροφή σε μια εποχή πριν από την εξάπλωση των σύγχρονων τεχνολογικών μέσων. Περισσότερο αποσκοπεί στο να εντοπίσει σημεία αναφοράς των λέξεων που υπάρχουν στα χείλη όλων: επικοινωνία, υποστήριξη, συντροφικότητα. Μέσω της εργαλειοποίησης της ζωής φαίνεται πως η χρήση μετατρέπεται σε αυτοσκοπό και αναιρεί τη λειτουργία για την οποία δημιουργήθηκε. Δεν γίναμε πιο κοινωνικοί επειδή έχουμε περισσότερα μέσα να ανταλλάσσουμε φράσεις, δεν γίναμε πιο έξυπνοι επειδή κατέχουμε έξυπνες συσκευές, δεν είναι οι γονείς τού σήμερα καλύτεροι από τους γονείς του παρελθόντος, επειδή έχουν τόσες συμβουλές περί μητρότητας και πατρότητας γύρω τους.