Το πρόσωπο" είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα σημαντικότερα θεολογικά ζητήματα που αφορούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Ως θεολογική πραγματικότητα βρίσκεται στο κέντρο πολλών θεολογικών αναζητήσεων και μελετών. Και αυτό, όπως είναι εύκολα αντιληπτό, λόγω της πνευματικής κρίσης του σημερινού ανθρώπου ως προσώπου. Είναι πλέον βέβαιο το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει χάσει τον προσωπικό του προορισμό και τον υπερβατικό του προσανατολισμό. Αδυνατεί να διαβλέπει πέρα από την κτιστή πραγματικότητα. Βρίσκεται σε πνευματική και θεολογική πτώχευση. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η παρούσα μελέτη αποτελεί μια πρόκληση καθώς επιχειρεί να παρουσιάσει, με βάση τα συγγράμματα του π. Στανιλοάε, τη σημασία του προσώπου, όχι ως μια αποκομμένη πραγματικότητα, αλλά ως μια κοινωνική διυποκειμενικότητα, με στόχο την αναθεώρηση της θεολογικής προοπτικής του ανθρώπου ως προσώπου. Πέρα από την επιδίωξη της θεολογικής αναθεώρησης του ανθρώπου, ο σκοπός της παρούσας πραγματείας είναι η προβολή της κύριας θεολογικής ιδέας και του κεντρικού θεολογικού μηνύματος των κειμένων του π. Δημητρίου Στανιλοάε, που είναι το δίπτυχο - πρόσωπο και κοινωνία.