Όταν κάποια καθαρή φθινοπωρινή νύχτα παρατηρώ τον ουρανό που είναι στολισμένος με αναρίθμητα αστέρια, διαφορετικά σε μέγεθος το καθένα τους, που όλα μαζί όμως ρίχνουν ένα ενιαίο φως, λέω στον εαυτό μου: Έτσι είναι και τα κείμενα των αγίων πατέρων! Όταν κάποια καλοκαιρινή μέρα ατενίζω την απέραντη θάλασσα, που είναι γεμάτη από πλεούμενα κάθε μεγέθους, με τα κατάρτια και τα πανιά τους ν' απλώνονται σαν τα φτερά του κύκνου, πλοιάρια που κινούνται από τον ίδιο άνεμο και τρέχουν προς ένα σημείο, κάποιο λιμάνι, λέω μέσα μου: Έτσι είναι και τα κείμενα των αγίων πατέρων! Όταν ακούω μια αρμονική χορωδιακή μουσική, όπου πολλές και διάφορες φωνές αποδίδουν με θαυμαστή αρμονία ένα θείο ύμνο, τότε λέω πάλι στον εαυτό μου: Έτσι είναι και τα κείμενα των αγίων πατέρων!

Ποια είναι η διδαχή που βρίσκω σ' αυτούς; Εκείνην που επαναλαμβάνεται απ' όλους τους πατέρες, πως ο μόνος δρόμος που οδηγεί στη σωτηρία είναι η σταθερή κι αδιάκοπη τήρηση των διδαχών και των εντολών των αγίων πατέρων. Λέει για παράδειγμα ο αββάς Δωρόθεος της Γάζας (5η Διδαχή): "Έχεις δει κάποιον που να πλανιέται από ψευδοδιδασκαλίες και να χάνεται επειδή διάλεξε λάθος ασκητικούς αγώνες; Να ξέρεις ότι αυτός ακολούθησε τη δική του γνώμη, το δικό του θέλημα, κι όχι τις διδαχές των πατέρων". Οι άγιοι πατέρες μορφοποίησαν τη δογματική και ηθική διδασκαλία της Εκκλησίας. Κι η Εκκλησία ανατρέφει τα παιδιά της έχοντας την παράδοση αυτή ως πολύτιμο θησαυρό.