Παρατηρώντας τις διεκδικήσεις ενός κόσμου όπου, πριν ακόμα αρχίσει η χρηματιστηριακή κατάρρευση, παγιώθηκαν οι θεσμικές και κοινωνικές δυσλειτουργίες, διαπιστώνουμε μία ευρύτερη απαξίωση των πολιτικών, επιχειρηματικών, δημοσιογραφικών και ακαδημαϊκών αρχών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εξάπλωση των φαινομένων βίας κα τη γενική αμφισβήτηση της παγκοσμιότητας της τάξης των πραγμάτων του δικαίου και των δικαιωμάτων που πρεσβεύουν οι Δυτικές Δημοκρατίες.

Αναδύονται έτσι αρχέτυπες αξίες και αρχετυπικές διεκδικήσεων που, σε όλα τα μήκη και πλάτη σηματοδοτούν την αλλαγή του κοινωνικού και θεσμικού τοπίου, καθώς και οι υλικές και μεταφυσικές αναζητήσεις πέντε τουλάχιστον δισεκατομμυριούχων νέων ανθρώπων επαναδιατυπώνονται μέσα στα αρχετυπικά εκείνα πλαίσια που γέννησαν τις θρησκευτικότητες, τις συλλογικές αλληλεγγύες και την αναζήτηση της ηθικής που επικρατούσε στην ιδανική πολιτεία της μυθικής χρυσής εποχής της ανθρωπότητας.

Το ενδεχόμενο της επερχόμενης πτώσης των θεσμών και των θυροφυλάκων έχει οδηγήσει πολλούς κοινωνικούς επιστήμονες σε έναν ευρύτερο αναστοχασμό του τρόπου με τον οποίο προσπαθήσαμε, μέχρι τώρα, να οικοδομήσουμε την Πολιτεία και την Οικονομία μας με τη βοήθεια των πολιτειακών αρχετύπων που εφαρμόζουμε.