Σκοπός του βιβλίου αυτού είναι να φέρει τον Πλάτωνα, τον άνθρωπο και τα έργα του, κοντά στον αναγνώστη, κι αυτό με τη μεγαλύτερη δυνατή πληρότητα, αλλά τίποτε άλλο. Θα ήθελε να κάνει κι άλλους να τον αγαπήσουν όπως τον αγαπώ εγώ, να γίνει και για άλλους, στη σχέση τους με το αιώνιο και τη ζωή, αυτό που ήταν για αναρίθμητους ανθρώπους από τότε που έζησε, αλλά που στις μέρες μας, ιδίως ανάμεσα, σε μας τους Γερμανούς, είναι για πολύ λίγους. Γι' αυτό και απευθύνομαι με την αρμόζουσα περίσκεψη όχι μόνο στους ειδικούς συναδέλφους, αλλά θέλω να γνωρίσουν τα έργα του κι άλλοι και να δώσουν στη μελέτη τους τον καλύτερο εαυτό τους. Το ότι παρά ταύτα κάποια γνώση από μέρους τους λίγο ως πολύ προϋποτίθεται, μπορεί καμιά φορά να ενοχλήσει, δεν ήταν όμως δυνατόν να αποφευχθεί.
Ο Πλάτων ήθελε να είναι φιλόσοφος, κι αυτούς που μαθήτευαν κοντά του ήθελε να τους κάνει φιλοσόφους, όμως με την αρχική σημασία της λέξης όπως διαμορφώθηκε στη συνέχεια από τον Σωκράτη. Πρέπει να μελετούν και να μην κουραστούν ποτέ να αγαπούν και να αναζητούν τις γνώσεις, εκείνες που είναι αναγκαίες για να είναι σε θέση, σύμφωνα μ' αυτές να ενεργούν σωστά, κι έτσι να έχουν καλή ζωή - δύο έννοιες για τις οποίες οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την ίδια λέξη- ή, επί το ελληνικότερον, για να φτάσουν στην κατάσταση της ευδαιμονίας, της ειρήνης της ψυχής, μιας εσωτερικής ευτυχίας η οποία μπορεί να συνυπάρχει με ό,τι οι άνθρωποι ονομάζουν συνήθως δυστυχία, κάτι που ο ίδιος ο Πλάτων βίωσε υποδειγματικά. [...]