Ο ζωγράφος κι ο ποιητής εισέρχονται ταυτόχρονα σε δύο πύλες δημιουργικής σύλληψης, σ’ αυτήν που εκφράζει την πραγματικότητα και στην ονειρική. Παρόν και παρελθόν συλλαμβάνονται κι απ’ τους δυο με την ίδια ακρίβεια παρ’ όλο που η ανυπαρξία του πραγματικού παρόντος συνεπάγεται την ύπαρξη του δυνητικού που εμφανίζεται στο προσκήνιο. Όπως ο θάνατος αναιρείται μέσω της δημιουργικής διαδικασίας, αναιρείται και η ζωή όταν εισέρχεται στο πλάνο του δυνητικού κι όταν ένα κι ένα κάνουν δύο προσθέτοντας δύο μονάδες δημιουργείται μια μεγαλύτερου μεγέθους μονάδα. Μίλησέ μου για τον ηττημένο ώστε να καθορίσω τον νικητή. Ζωγράφισέ μου τα χρώματα της ζωής ώστε να καθορίσω το σκοτάδι του θανάτου. Γράψε μου για το μονοπάτι προς τη μεγαλοσύνη για να διανοηθώ τη σημασία του ταπεινού. Δύο δημιουργοί μια μέθοδος. Δύο προσεγγίσεις ένας σκοπός: ΑΘΑΝΑΣΙΑ