Με αφετηρία τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους και τον Καποδίστρια, ο Λιβιεράτος διατρέχει την ιστορία, συνδέει τις οικονομικές εξελίξεις με τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές και αναδεικνύει τις ρίζες της σημερινής κρίσης. Αποφεύγει τις αφηρημένες γενικολογίες για το "κράτος της ξενοκρατίας και της υποτέλειας" προσδιορίζοντας τα συγκεκριμένα όρια της εξάρτησης του ελληνικού οικονομικού και πολιτικού υποδείγματος και τον χαρακτήρα και τη λειτουργία της ελληνικής αστικής τάξης στην εσωτερική και την παγκόσμια αγορά, αποδομώντας τη θεωρία της "Ψωροκώσταινας".