Το «Πάω τη γραμμή μια βόλτα» αναφέρεται σε ένα παιχνίδισμα με την τέχνη. Περιγράφει την αισθητική εκείνη των δημιουργών που έκαναν τη διαφορά ανάμεσα στους σύγχρονούς τους καλλιτέχνες. Το βιβλίο αναφέρεται στην τέχνη, όπως σε έναν ανέμελο περίπατο και όχι όπως σε μια επίσημη διάλεξη. Γι' αυτό το λόγο θέτει ερωτήματα, χωρίς να επιμένει στη λεπτομέρεια, προκειμένου να προσεγγίσει τις πιθανές προθέσεις ενός καλλιτέχνη. Το Πορτρέτο, το Αφηρημένο, η Ιδέα και ο Χώρος συνιστούν τέσσερις ενότητες, μέσα από τις οποίες αναδεικνύεται η διαφορά στην εσωτερική ματιά του καλλιτέχνη απέναντι στο άρρητο του κόσμου.