Ο Παντελής Πουλιόπουλος ήταν ένας από τους κορυφαίους μιας μεγάλης γενιάς αγωνιστών διανοούμενων κομμουνιστών του Μεσοπολέμου. Είχε πανεπιστημιακή μόρφωση, ήξερε πολλές ξένες γλώσσες, διάβαζε τους κλασικούς του μαρξισμού στο πρωτότυπο, έκανε πολλές μεταφράσεις και έτσι ήταν σε θέση να παρακολουθεί και να γνωρίζει τις συζητήσεις και τις διαφωνίες στο εσωτερικό όχι μόνο του κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και των άλλων ρευμάτων της Αριστεράς διεθνώς.
Ο Π. Πουλιόπουλος ήταν μια ολοκληρωμένη επαναστατική προσωπικότητα, αφού σε όλη του τη ζωή αμφισβήτησε την κατεστημένη τάξη όχι μόνο του αστικού κράτους, αλλά και της σταλινικής γραφειοκρατίας που επικράτησε στην πρώην ΕΣΣΔ και στο ΚΚΕ. Μάλιστα, η αμφισβήτηση αυτή είχε έμπρακτα αποτελέσματα, όταν ο ίδιος αναδείχτηκε ηγέτης του ΚΚΕ, το 1924, σε ηλικία 24 ετών, αλλά και της Αριστερής Αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, μετά τη διαγραφή του από το κόμμα.
Ο Π. Πουλιόπουλος κατέχει σίγουρα μια θέση μεταξύ των μεγάλων επαναστατών ηγετών, όπως ήταν ο Λένιν, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ο Τρότσκι, ο Γκράμσι, ο Τσε κ.ά. Γι' αυτό, εξάλλου, δικαίως έχει χαρακτηριστεί ως ο θεμελιωτής του επαναστατικού μαρξισμού στην Ελλάδα.