Παγκοσμιοποίηση. Ένα φαινόμενο το οποίο έχει αγγίξει τις ζωές των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και έχει κυριαρχήσει στις ερευνητικές αναζητήσεις των κοινωνικών επιστημών. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας λειτούργησε σαν προάγγελος αλλά και προπύργιο της παγκοσμιοποίησης, φτάνοντας εγγύτερα από οποιονδήποτε άλλο κλάδο οικονομικής δραστηριότητας στη δημιουργία μιας πραγματικά παγκόσμιας αγοράς. Η υπέργαση των συνόρων προϋπέθετε και συνοδεύτηκε από την αποδέσμευση από γεωγραφικούς και λειτουργικούς διαχωρισμούς και περιορισμούς, αποδίδοντας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ένα κυρίαρχο ρόλο στη λειτουργία της σύγχρονης καπιταλιστικής οικονομίας. Ωστόσο, εκτός από τη βαρύτητα, οι εξελίξεις αυτές μεγέθυναν και την επικινδυνότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος για την υπόλοιπη οικονομία, καθώς αυτή έγινε περισσότερο ευάλωτη στις αναταράξεις των χρηματοπιστωτικών αγορών, οι οποίες τις τελευταίες δεκαετίες άρχισαν να εκδηλώνονται με αυξανόμενη συχνότητα και σφοδρότητα.

Η κρίση του 2007-08 ανέδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία τους κινδύνους του νέου χρηματοπιστωτικού τοπίου και έθεσε επιτακτικά το ζήτημα της διαχείρισης και διακυβέρνησής του. Μια δεκαετία περίπου μετά την κρίση και παρά τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που την ακολούθησαν, η χρηματοπιστωτική σταθερότητα δεν έχει διασφαλιστεί και η αβεβαιότητα για το μέλλον είναι μεγαλύτερη από ποτέ.

Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η κριτική εξέταση των παραπάνω εξελίξεων υπό το πρίσμα της πολιτικής οικονομίας. Στόχος είναι η κατανόηση του μετασχηματισμού του σύγχρονου χρηματοπιστωτικού συστήματος και της επίδρασης που αυτός άσκησε στα κεντρικά διακυβεύματα πολιτικής οικονομίας που το χαρακτηρίζουν. Η αποκωδικοποίηση αυτών των αλλαγών, επιτρέπει μια πιο τεκμηριωμένη ερμηνεία των γεγονότων των τελευταίων δύο δεκαετιών και μια πιο στέρεη εκτίμηση των μελλοντικών προοπτικών.