Το μόνο μυθιστόρημα του Χάρολντ Πίντερ. Η μοναδική ευκαιρία για όσους πιστεύουν στον μεγαλύτερο αγγλόφωνο θεατρογράφο του αιώνα μας να δουν ακάλυπτο το πρόσωπο της ευαισθησίας του Πίντερ, προτού περιχαρακωθεί οριστικά μέσα στην ευφυΐα του, την αινιγματικότητά του, προτού γίνει ο ίδιος και το έργο του ένα αίνιγμα με προσωπείο το καθημερινά δήθεν ασήμαντο. Ο Πίντερ δεν "εξηγεί", επειδή τότε θα παρέμβει στο έργο του θεατή-αναγνώστη.

Παραθέτει εικόνα, δράση ή απραξία, προκαλεί (ή παγιδεύει) τον αναγνώστη να γίνει μοχλός. Η ποιότης και η ένταση της συμμετοχής του αναγνώστη κάνει το κείμενο του Πίντερ μια θεατρική ή αναγνωστική απόλαυση πολύ υψηλού επιπέδου, επιβραβεύει τη νοημοσύνη. Φαινομενικά χωρίς δράση, με ασήμαντο γέρας, με επίκεντρο μια αδρανή Ωραία Ελένη, με ανατρεπτικούς ρυθμούς και άγρια, κατά τόπους, εξηρμένο το κωμικό στοιχείο. Κάτω από την άπνοια των αρχικών κεφαλαίων, ο αναγνώστης προκαλείται να προβάλει τη δική του άηχη καταιγίδα. Μετά ξεσπάει ο τυφώνας.