Είχα κάποτε γράψει πως με τις καλύτερες ελληνικές μεταφράσεις ποιημάτων έχομε παρέμβαση (θετική παρέμβαση) του μεταφραστή, δεν έχομε προσάρτηση, όπως συμβαίνει -μοναδική περίπτωση- με τον Καρυωτάκη. Όσα ποιήματα εκείνος μετάφρασε τα προσάρτησε στην ποίησή του, που σημαίνει πως τα προσάρτησε στην ποίηση την ελληνική. Τα ποιήματα που θα διαβάσετε στο βιβλίο τούτο με τις μεταφράσεις του Καρυωτάκη είναι ποιήματα ελληνικά. Είναι όλα ποιήματα περασμένα μέσα στη δίνη της γλώσσας μας. Την απόδειξη για αυτό που σας λέω θα τη βρείτε στην αριστερή σελίδα με τα γαλλικά, τις περισσότερες φορές, ή με τα γερμανικά, τις λιγότερες, κείμενα των ποιημάτων. Από εκεί θα καταλάβετε πως ο ποιητής (ή ο μεταφραστής) δεν πρέπει να φοβάται, και πως τον ουρανό τον φτάνει μονάχα το πουλί που πετάει μακρύτερα. Είναι το πουλί για το οποίο ο Σολωμός έλεγε πως "η μάνα το ζηλεύει". [...]

Ζήσιμος Λορεντζάτος
Μάρτιος 1994