Οι μεγαλιθικές κοινωνίες, αυτές των ντολμέν και των μενχίρ, παρουσιάζονται στο ευρύ κοινό μέσω μιας σημαντικής προσπάθειας συνδυασμού της ανθρωπολογίας, της αρχαιολογίας, της εθνολογίας και της ιστορίας. Παρότι οι πιο σημαντικές θέσεις της Ευρώπης της 5ης και της 4ης χιλιετίας π.Χ. είναι αυτές στη Βρετάνη (Γαλλία), στο Βαλέ (Ελβετία) και στο Ουιλτσάιρ (Αγγλία), οι πολιτισμοί που περιγράφονται εδώ τοποθετούνται σε μια παγκόσμια προοπτική. Έτσι, αντί για μια γεωγραφική και χρονολογική απογραφή, το βιβλίο προτείνει μια εθνολογική ανάλυση των εξουσιών, των εθίμων, των δοξασιών και των κοινωνικών διαιρέσεων που υποδηλώνει η διαχείριση των μεγαλίθων, κυρίως στις γεωργικές κοινωνίες των κυρίαρχων γενεαλογικών γραμμών με επιδεικτικό πλούτο στην Ευρώπη. Η εξέλιξη των μεγαλιθικών κατασκευών προσεγγίζεται και στην Αφρική, στην Ασία και στον Ειρηνικό (στη Νήσο του Πάσχα) με έναν τρόπο που δεν αναλώνεται σε επιμέρους θέματα, αλλά θεμελιώνει σε αρχαιολογικά ευρήματα τα κοινά χαρακτηριστικά των διάφορων σεναρίων -σενάρια τα οποία διαφωτίζουν τις συζητήσεις γύρω από την καταγωγή της ιδιοκτησίας, του κράτους, της ιδιοποίησης του πλούτου, των συστημάτων διακυβέρνησης και της πολιτικής χρήσης της βίας.


"Ο συγγραφέας προτείνει κάποια σενάρια που φανερώνουν ορισμένες θεμελιώδεις ιστορικές εξελικτικές αλλαγές, δείχνοντας τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να συνδυαστεί η ανθρωπολογική γνώση με την ιστορική. Πιστεύει ότι έτσι μπορεί να εμπλουτιστεί η εξελικτική προσέγγιση των κοινωνιών μέσα από ένα νέο πρόγραμμα έρευνας, στο οποίο η αναλυτική ταξινόμηση των κοινωνιών επιτρέπει αναζητήσεις σε δύο συμπληρωματικούς τομείς. Στην αναζήτηση, μέσω της ανθρωπολογίας, των γενικών μηχανισμών που δικαιολογούν παρόμοιες κοινωνικοπολιτικές συμπεριφορές σε κοινωνίες ιστορικά άσχετες μεταξύ τους· και στην αναζήτηση, μέσω της αρχαιολογίας και της ιστορίας, των πρωτότυπων πάντα ιστορικών διαδρομών των κοινωνιών. [...]"
(Νικήτας Λιανέρης, από τον πρόλογο στην ελληνική έκδοση)