Στα τέλη του 13ου π.Χ. αιώνα τελείωσε απότομα μια εποχή ευημερίας και σχετικής σταθερότητας για την Ανατολική Μεσόγειο. Στα χρόνια που ακολούθησαν η επιρροή της Αιγύπτου συρρικνώθηκε, η χιττιτική αυτοκρατορία καταστράφηκε ολοσχερώς, σε όλη την Ανατολή σημειώθηκαν εκτεταμένες καταστροφές πόλεων και στο Αιγαίο μαρτυρείται το τέλος του μυκηναϊκού πολιτισμού. Τι προκάλεσε αυτές τις καταστροφές; Γιατί πολιτισμοί που είχαν αντέξει αμέτρητους κλυδωνισμούς διαλύθηκαν και κατέρρευσαν έτσι ξαφνικά; Οι μελετητές της αρχαίας ιστορίας επιρρίπτουν σε μεγάλο βαθμό την ευθύνη στις πολεμοχαρείς ομάδες που οι Αιγύπτιοι αποκαλούσαν Λαούς της Θάλασσας. Όμως ποιοι ήταν αυτοί οι λαοί; Από πού ήρθαν και πού εξαφανίστηκαν; Στη μελέτη της η N. Sandars αξιοποιεί τις αρχαιολογικές μαρτυρίες, τις πινακίδες της γραμμικής Β και τις γραπτές πηγές από την Αίγυπτο, τους Χετταίους και την Ουγκαρίτ για να μας παρουσιάσει την πρώτη τεκμηριωμένη μελέτη για τους Λαούς της Θάλασσας.