Ένα Μαλφινί, αγέρωχο αρπαχτικό, σίγουρο για τη μεγαλοπρέπεια και την υπεροχή του, θ’ ανακαλύψει κάποια μέρα την ύπαρξη πραγμάτων τόσο ασήμαντων και τόσο ασαφών που ως τότε η όρασή του, γερακίσια ωστόσο, δεν κατάφερνε να ξεχωρίσει. Καταπιάνεται λοιπόν με τα κολίμπρια, κι ανάμεσά τους το πιο μικροσκοπικό και ιδιότροπο από αυτά θα του διδάξει την τέχνη της παρατήρησης και μια αλλόκοτη στάση απέναντι στον κόσμο. Περνώντας απ’ την έλλειψη κατανόησης, το μίσος και την περιφρόνηση, το Μαλφινί θα βυθιστεί στα μαρτύρια της αμφιβολίας και της αμφισβήτησης των αυτονόητων για να καταλήξει σε συμπεράσματα παράδοξα για ένα περήφανο αρπαχτικό.

Πολύ αργότερα, επιθυμώντας ν' αφήσει μια μαρτυρία γι’ αυτή την παράδοξη περιπέτεια, το Μαλφινί θα κατέβει, την επομένη ενός κυκλώνα, στον κήπο του Πατρίκ Σαμουαζό, προσφέροντας έτσι στο συγγραφέα -Αποτυπωτή του Λόγου, Πολεμιστή του φαντασιακού- την ευκαιρία για μια απαγγελία γύρω από το αδιανόητο γεγονός του ζωντανού, και για το χώρο που βρίσκει εκεί η ιδέα του ανθρώπινου.

Αφήγηση που διαβάζεται σε πολλά επίπεδα, απλό παραμύθι ή οικολογική αλληγορία, φιλοσοφικός στοχασμός ή εθνολογικό χρονικό, μυθιστόρημα μαθητείας ή μύηση στο θαυμαστό, οι "Εννιά συνειδήσεις του Μαλφινί" είναι πάνω απ' όλα ένα βαθιά ποιητικό κείμενο από τον δημιουργό του "Τεξάκο".