Τούτο το τόσο εμπεριστατωμένο και με πλουσιότατη τεκμηρίωση βιβλίο, αν και περιέχει πολλά που ασφαλώς θα είναι άγνωστα, και στους περισσότερους ιστορικούς των αρχαίων χρόνων καθώς και στους κλασικούς φιλόλογους, είναι γραμμένο κυρίως για τον "κοινό αναγνώστη", και τους ιστορικούς των μεσαιωνικών και των σύγχρονων χρόνων, τους κοινωνιολόγους, και για όσους ασχολούνται με τις πολιτικές ιδεολογίες, με την πρώιμη χριστιανική σκέψη, ή ακόμα και με τη μελέτη του μαρξισμού. Ξεκινώντας με την τάξη ως μία σχέση εκμετάλλευσης, θέλει να αποδείξει ότι οι έννοιες τάξη και ταξικός αγώνας, που ανέπτυξε ο Μαρξ εξετάζοντας κυρίως τον καπιταλισμό του δέκατου ένατου αιώνα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εξηγήσουν τις μεταβολές στην αρχαία ελληνική κοινωνία (συμπεριλαμβανομένης και της κατάρρευσης της δημοκρατίας) σε μία περίοδο πάνω από 1300 χρόνια (από το 700 π.Χ., περίπου, ώς το 640 μ.Χ.), που, σχεδόν στο μισό της, ο Ελληνικός κόσμος αποτελούσε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το βιβλίο αποδεικνύει ότι τέτοια θέση όχι μόνο δεν είναι αναχρονιστική, αλλά, αντίθετα, ανταποκρίνεται σχεδόν απολύτως με τη θέση που είχαν υιοθετήσει οι ίδιοι οι Έλληνες διανοητές, και πάνω απ' όλους ο Αριστοτέλης. Ένα κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στον "ταξικό αγώνα στο ιδεολογικό πεδίο", που συμπεριλαμβάνει τις προσπάθειες που κατέβαλλαν οι άρχουσες τάξεις για να πείσουν όχι απλώς τους εκμεταλλευόμενους αλλά και τους εαυτούς τους ότι η εξουσία τους ήταν και δικαιολογημένη, κατ' αρχάς, και ωφέλιμη, στην πράξη. Επίσης εξετάζεται η πρώιμη χριστιανική στάση απέναντι στη δουλεία και στην ιδιοκτησία, στο γάμο, καθώς και στη ρωμαϊκή αυτοκρατορική τυραννία. Στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται προσπάθεια να εξηγηθεί "η παρακμή και η πτώση" μεγάλου μέρους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, κατά την περίοδο που εξετάζει το βιβλίο.