Μετά από σαράντα χρόνια ανάπτυξης και ξέφρενου καταναλωτισμού η χώρα μας χρεοκόπησε. Μαζί με την οικονομία διολίσθησαν και οι αξίες που μας είχαν κατατάξει μεταξύ των πιο ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου: η αριστεία, η επιχειρηματικότητα, το προοδευτικό πνεύμα, η οικογενειακή αλληλεγγύη, η κοινωνική συνοχή. Η σύγχρονη διεθνής οικονομική πραγματικότητα αφήνει λιγοστά περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον μικρών πληθυσμιακά και αδύναμων οικονομικά και τεχνολογικά χωρών. Επιπλέον η ιστορική ατυχία να συνορεύουμε με την αγνώστων προθέσεων και κοινωνικοπολιτιστικών φιλοδοξιών Τουρκία μάς επιβάλλει ως πρώτη εθνική προτεραιότητα την άμυνα της χώρας. Για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις αυτές οφείλουμε να στοχαστούμε το μέλλον της χώρας σε βάθος πολλών δεκαετιών και ουχί μιας εκάστοτε τετραετίας. Οφείλουμε να θέσουμε προτεραιότητες και να επιλέξουμε στρατηγικές μακρόχρονης ανάκαμψης και ανάπτυξης στην οικονομία, την άμυνα και την τεχνολογία. Στο μικρό αυτό δοκίμιο επιχειρείται μια αναζήτηση των αιτιών της κρίσης και κατατίθενται τρεις φιλόδοξες προτάσεις για την επαναφορά στην κοινωνία της αισιοδοξίας και της συνοχής, αναγκαίων συνθηκών για την ανάκαμψη της χώρας.