Ο Πλάτων, αλλά και ο Αριστοτέλης, οραματίσθηκαν και πρότειναν μία Πολιτεία θεμελιωμένη στην επιστήμη και στην προσωπικότητα του ηγέτη, χωρίς ιδεολογίες και κόμματα.

Διότι είχαν από τότε παρατηρήσει ότι τα κόμματα στην πράξη περισσότερον αποβλέπουν στο κομματικό όφελος και στην εκλογική τους επικράτηση, παρά στο σύνολο της κοινωνίας, με συνέπεια να δυσχεραίνουν την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας.

Αντί ν' αναπτύσσουν την φιλία και την ενότητα μεταξύ των πολιτών, καλλιεργούν τον ανταγωνισμό και την αντιπαλότητα, διότι στην φύση τους εμπεριέχουν την διαίρεση και τον διαχωρισμό του κοινωνικού σώματος.

Επομένως ως πολιτικό σύστημα πάσχει οργανικά και είναι ανάγκη ν' αναπληρωθεί από μία άλλη δημοκρατική δομή, η οποία από την φύση της να συμβάλλει στην ευδαιμονία του συνόλου της κοινωνίας.

Αυτή η δομή υπαγορεύεται από την επιστημονικοποίηση της πολιτικής, σύμφωνα με τις Πλατωνικές και Αριστοτελικές απόψεις, από τις οποίες εκπηγάζει και η δική μας πρόταση στον "Πλατωνικό Ηγέτη".

Ιδιαίτερo ενδιαφέρον το σύγγραμμα παρουσιάζει για τους Αξιωματικούς, τους οποίους με τιμή ο Πλάτων περιβάλλει στο όνομα των "Φυλάκων".