Το μυθιστόρημα "Ο Κυρίαρχος τον Κόσμου" δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1904 με τον τίτλο "Maitre du Monde" και αποτελεί τη συνέχεια του μυθιστορήματος "Ροβήρος ο Κατακτητής" του 1886 ("Robur-le-Conwquerant"). Την εποχή που ο Βερν έγραφε το βιβλίο η υγεία του είχε αρχίσει να κλονίζεται και η ψυχολογία του να αλλάζει αισθητά - είχε γίνει ιδιαίτερα απαισιόδοξος. Αυτό είναι εμφανές στο γράψιμό του, το οποίο είναι πλέον πιο σκοτεινό, απαισιόδοξο και μυστικιστικό. Κατά τα άλλα, η συνταγή του μύθου ακολούθησε την πεπατημένη του Βερν που συναντάμε στα έργα "20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα", "Ροβήρος ο Κατακτητής", "Μπροστά στη σημαία" και αλλού: Ο πρωταγωνιστής βρίσκεται αντιμέτωπος με ανεξήγητα φαινόμενα, που είναι αποτέλεσμα κάποιου μυστηριώδους εφευρέτη και της εφεύρεσής του και καταλήγει αιχμάλωτός του με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ο εφευρέτης είναι πάντα άνθρωπος μεγαλοφυής, αλλά, για δικούς του λόγους, που συνήθως παραμένουν νεφελώδες, μισεί την ανθρωπότητα. Στο τέλος ο πρωταγωνιστής ανακτά την ελευθερία του για να πει την ιστορία στο ευρύ κοινό. [...]

(από το σημείωμα του εκδότη)

Το διήγημα "Ο Αιώνιος Αδάμ" εκδόθηκε το 1910, πέντε χρόνια μετά το θάνατο του Ιουλίου Βερν, ως μέρος της συλλογής διηγημάτων "Hier et demain" από τις εκδόσεις Hetzel, και έχει χαρακτηριστεί αριστουργηματικό. Ο Βερν ξεκίνησε τη συγγραφή του τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αλλά το διήγημα, με αρχικό τίτλο "Edom", τροποποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό -κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να γράφτηκε και εξ ολοκλήρου- από το γιο του, Μισέλ, πριν κυκλοφορήσει τελικά ως "L' Eternel Adam".

Στο μακρινό μέλλον ο σοφός ζάρτογκ της Αυτοκρατορίας των Τεσσάρων θαλασσών, και μοναδικής ηπείρου στον κόσμο, ανακαλύπτει στη διάρκεια των ανασκαφών του το ημερολόγιο ενός από τους ελάχιστους επιζώντες του κατακλυσμού, που, πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, είχε αφανίσει ολόκληρη την ανθρωπότητα. [...]

(από το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου)