Ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο αυτό στη μνήμη του αδελφού του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά και τονίζει ότι δεν γράφει την ιστορία του βασιλιά Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ (μεταξύ 1913-1917 και 1920-1922), αλλά περιορίζεται να μνημονεύσει ορισμένα γεγονότα, έγγραφα, αναμνήσεις και ανέκδοτα, των οποίων υπήρξε αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυρας. Τονίζει ότι δεν έχει καμία αξίωση ιστοριογράφου, αλλά προσπαθεί να παρουσιάσει τον πραγματικό ρόλο των διαφόρων πρωταγωνιστών του "κωνσταντίνειου δράματος", των ολέθριων δηλαδή για την Ελλάδα επιπτώσεων από τη βασιλική θητεία του γερμανόφιλου Κωνσταντίνου. Αναμφισβήτητα το βιβλίο αποτελεί αποκαλυπτικό και αξιόπιστο ντοκουμέντο για την ιστοριογραφία του Εθνικού Διχασμού. Ο τόμος εντάσσεται στη σειρά "Ιστορικο-πολιτικά ντοκουμέντα" με επιμέλεια του καθηγητή †Π. Πετρίδη.