H Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουµανίας διαλάµπει στις µέρες µας τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, συµβάλλοντας αποφασιστικά στην πνευµατική ανέγερση του ρουµανικού γένους σε όλο και υψηλότερα σκαλοπάτια φωτός, στην ευδαιµονία και στην µεταξύ ανθρώπων και λαών ευδοκία, ενεχόµενη µε απόλυτη ευθύνη στην επικαιρότητα και βιώνοντας εν πλήρει κατανύξει το εν Χριστώ µυστήριο. Ιδίως µετά την επανάσταση του Δεκεµβρίου 1989, στο πλαίσιο των δηµοκρατικών ανακατατάξεων που έγιναν στη Ρουµανία, η Εκκλησία επανέκτησε τον ρόλο θεµελιώδους θεσµού της κοινωνίας και η ανεξιθρησκεία έγινε, όντως, πραγµατικότητα.
Kατά το χρονικό διάστηµα 1948-1953, συντάχθηκε ένας πραγµατικός εκκλησιαστικός Codex Justinianum, αποτελούµενος από τον Καταστατικό Χάρτη Οργάνωσης και Λειτουργίας της Ορθόδοξης Ρουµανικής Εκκλησίας, στον οποίο προσετέθησαν 14 Εκκλησιαστικοί Κανονισµοί... Εποµένως, µειωνόταν η υλική δυνατότητα συντήρησης και ανάπτυξης της Ορθόδοξης Ρουµανικής Εκκλησίας και περιοριζόταν σοβαρά η σφαίρα πνευµατικής επίδρασης στη ρουµανική κοινωνία. Για τον λόγο αυτόν, µε τις νέες κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές συνθήκες που δηµιούργησαν τα γεγονότα του Δεκεµβρίου 1989, τα κεντρικά εκκλησιαστικά όργανα έθεσαν ως προτεραιότητα την αποβολή από τους εκκλησιαστικούς νόµους όλων των προβλέψεων που αντιτάσσονταν στις αρχές εκκλησιαστικής ελευθερίας, δηµοκρατίας και αυτονοµίας. Έτσι, µε αλλεπάλληλες αποφάσεις εξαλείφθηκαν, τροποποιήθηκαν ή αναδιατυπώθηκαν πάνω από 100 άρθρα του Καταστατικού Χάρτη οργανώσεως και λειτουργίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουµανίας, ένα µέρος των άρθρων του Κανονισµού των Κεντρικών Οργάνων του Ρουµανικού Πατριαρχείου, του Κανονισµού για τη δικονοµία των πειθαρχικών αρχών και των εκκλησιαστικών δικαστικών αρχών, και άλλων Εκκλησιαστικών Κανονισµών.

π. Iustin Popovici