"Πώς θα μπορούσαμε άραγε από την αρχή να προλάβουμε, ώστε να μην αρρωστήσουμε από την αρρώστια που λέγεται φθόνος; Και όσοι κατεχόμαστε απ' αυτή, πώς θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε;
Πρώτον: "Αν παύσουμε να θεωρούμε κάποια από τα ανθρώπινα πράγματα σημαντικά και σπουδαία. Δεν είναι σπουδαία ούτε ο ανθρώπινος πλούτος, ούτε η λαμπρή δόξα, ούτε η καλή σωματική υγεία. Δεν θεωρούμε ως αγαθά αυτά που είναι πρόσκαιρα και παρέρχονται, διότι έχουμε κληθεί να γίνουμε μέτοχοι στα αληθινά και αιώνια αγαθά. Ώστε αυτός που είναι πλούσιος, δεν είναι καθόλου αξιοζήλευτος για τα πλούτη του. Ούτε ο πρώτος στην εξουσία για το μεγάλο του αξίωμα. Ούτε ο ισχυρός για τη σωματική του δύναμη. Ούτε ο σοφός για την ευγλωττία του και τον υπέροχο λόγο του. Αυτά είναι εργαλεία της αρετής για όσους θέλουν να τα εκμεταλλευθούν για να την επιτύχουν".
(Μ. Βασίλειος)