Αντίθετα από τις τέσσερεις εποχές, οι μήνες του έτους σπανίως προσωποποιούνται στην παγκόσμια εικονογραφία.

Ο Αρκάς όμως αποφάσισε να τους προσωποποιήσει και να τους παραστήσει σαν σκανταλιάρηδες και αθυρόστομους εφήβους. Σαν γυμνασιόπαιδα, που στο περιθώριο του μαθήματος πειράζει το ένα το άλλο, συναγωνιζόμενα ποιο θα βρει το πιο προσβλητικό πείραγμα. Και τα πειράγματα στοχεύουν στην αρχή στον διαφορετικό, στον Φεβρουάριο, που είναι λειψός αφού έχει τις λιγότερες μέρες. Αυτός όμως αποδεικνύεται ικανότατος στην άμυνα κατά του bullying, τόσο ώστε να γίνει αυτός ο κυρίαρχος του παιχνιδιού της ατάκας.

Παιδικές αψιμαχίες λοιπόν με ατάκες δεικτικές, πολλές φορές σκληρές και χοντροκομμένες και με ένα χιούμορ politically ‘incorrect’ που όμως κρύβουν κάτι από την αθωότητα των γυμνασιακών μας χρόνων!
Και είναι αυτή η αθωότητα, που διακρίνεται στο πονηρό μουτράκι του Φεβρουάριου και που τον κάνει έναν από τους πιο δημοφιλείς και αξιολάτρευτους ήρωες του Αρκά.