Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να διερευνήσει το φαινόμενο του αντικομμουνισμού, ως ιδεολογικό ρεύμα, στην Ελλάδα κατά το σύντομο εικοστό αιώνα (1918-1989). Αντικείμενο της έρευνάς μας υπήρξε ο δημόσιος αντικομμουνιστικός λόγος πρωτίστως στο χώρο της πολιτικής αλλά και σε άλλους τομείς του δημόσιου λόγου, όπως ο χώρος της εκπαίδευσης αλλά και της λογοτεχνίας. Στόχος είναι η περιγραφή, ανάλυση και κατανόηση της αντικομμουνιστικής επιχειρηματολογίας και η ένταξή της στο ιστορικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύχθηκε. Η ένταξη αυτή επιτρέπει να αντιληφθούμε την υφέρπουσα σχέση ανάμεσα στις κοινωνικές συνθήκες παραγωγής των ιδεών και το ρόλο των ιδεών στη διαμόρφωση της ίδιας της πραγματικότητας. Επιπλέον, πρόθεσή μας είναι να συγκρίνουμε την ελληνική με τη διεθνή αντικομμουνιστική ρητορική. Είναι ο αντικομμουνισμός ιδεολογία ή συγκυριακό φαινόμενο; Πότε έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του ο όρος αντικομμουνισμός και ποιες οι νοηματοδοτήσεις του; Ποια υπήρξαν τα βασικά γνωρίσματα της αντικομμουνιστικής ρητορείας; Ποιες οι επιρροές αλλά και οι διαφοροποιήσεις της από την διεθνή πραγματικότητα; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα επιχειρήσαμε να απαντήσουμε στην παρούσα μελέτη.