"Το να θεραπεύεις το σώμα είναι χωρίς αμφιβολία θεμελιώδες, αλλά το να επαγρυπνείς ώστε να μην πληγώσεις την ψυχή είναι εξίσου σημαντικό. Κατά την άποψή μου, αυτό ακριβώς σημαίνει ''είμαι γιατρός'', ο λόγος για τον οποίο έγραψα το συγκεκριμένο βιβλίο".

Ο Δρ Νταβίντ Καγιάτ καταθέτει την εμπειρία του και τη μεθοδολογία που ακολουθεί κατά τον πολυετή δρόμο του στην ιατρική και στη μάχη ενάντια στον καρκίνο. Στο βιβλίο του διαβάζουμε ενδιαφέροντα περιστατικά και μεταφερόμαστε, σχεδόν κινηματογραφικά, στην ατμόσφαιρα του νοσοκομείου μέσα από μια αφήγηση γεμάτη αμεσότητα, επικοινωνία, όπου δεν εμφιλοχωρεί η νοσηρότητα αλλά η ακρίβεια και ο ρεαλισμός: το βίωμα και η αλήθεια ενός επιστήμονα στην υπηρεσία του Ανθρώπου.

Το βιβλίο αποτελεί μια εκ βαθέων εξομολόγηση-στοχασμό για τη ζωή και τον θάνατο, για την ελπίδα και την απελπισία. Η ματιά του γιατρού και πάνω απ' όλα ουμανιστή Νταβίντ Καγιάτ είναι καθαρή, ο λόγος του ειλικρινής και το βλέμμα του καθησυχαστικό για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη που έρχεται αντιμέτωπη με την οδύνη. Παράλληλα, Ο δρόμος της ελπίδας αποτελεί ένα χρήσιμο ανάγνωσμα για τους ανθρώπους που πάσχουν από καρκίνο αλλά και όσους είναι κοντά τους, παρέχοντας στους μεν πρώτους συναισθηματική υποστήριξη, βοηθώντας τους δεύτερους να κατανοήσουν κυρίως τον άνθρωπο που πονά.